fortyfivemore
  • Home
  • Contact

CTRL+F

27/2/2015

0 Comments

 
De meest gebruikte selectietool is wellicht CTRL+F. Hoeveel recruiters maken in hun primaire selectie wel geen gebruik van dit simpele, maar o zo effectieve hulpmiddel? 
Op zich lijkt het slim om automatisch te zoeken naar specifieke termen, maar de vraag is of we de kandidaat wel recht doen op deze manier. Die heeft namelijk veel tijd en zorg besteedt aan het schrijven van een goed curriculum vitae, al dan niet vergezeld van een motivatie die ons net even meer verteld over deze bewuste persoon. 
Met name in ICT land is het schering en inslag. In mijn gesprekken met kandidaten die in onze doelgroep vallen, hoor ik regelmatig terug dat men te maken heeft met recruiters die inhoudelijk niet veel weten binnen het vakgebied van de kandidaat. Die op basis van CTRL+F een selectie hebben gemaakt en vervolgens op onpersoonlijke wijze per email contact zoeken met die ene ''once in a life time opportunity''. 
Zo hoorde ik vorige week een geval, waarbij een kandidaat was geselecteerd vanwege het feit dat hij eerder voor een bepaald bedrijf had gewerkt. Dat de kandidaat in kwestie een beheerder was en geen ontwikkelaar, dat was de recruiter in kwestie niet opgevallen... Typisch geval van CTRL+F! 
Nu wil ik niet generaliseren want gelukkig zijn er ook partijen in de markt die net zoals wij nog wel de moeite nemen om een CV echt te lezen en gesprekspartner zijn voor de kandidaat op basis van hun eigen jarenlange ervaring. 
Ja, het kost tijd om al die kandidaten om te beginnen telefonisch te spreken, maar je krijgt er ook veel voor terug! Buiten de soms inspirerende gesprekken hoor je ook wat de man of vrouw beweegt en bouw je aan een relatie met de kandidaat. Op basis van die inzichten zal de eerste selectie kwalitatief beter zijn, daarmee is niet alleen de recruiter geholpen maar bovenal zorgt het er voor dat de kandidaat zich serieus genomen voelt.

0 Comments

‘the fun thing about getting older is finding younger people to mentor’

13/2/2015

0 Comments

 
Deze quote komt van Mike May, een Amerikaanse CEO met een bijzonder verhaal en zeker de moeite waard om even te googelen. Ik werd geraakt door zijn uitspraak vanwege het feit dat ik mijzelf als eind veertiger hierin herken.

In mijn professionele carrière kan een zekere ambitie mij niet ontzegd worden en die verklaart ook keuzes die ik heb gemaakt. Maar waar ik vroeger met name bezig was met mijzelf, merk ik gaandeweg dat ik er genoegen in schep om ook anderen te helpen. Eigenlijk zoals, als ik eerlijk ben, zelf ook altijd ben geholpen.
Het hebben van een of meerdere mentoren gedurende de carrière is belangrijk. Het is een pad vol uitdagingen en onzekerheden waar ervaring en maturity young professionals kunnen behoeden voor onnodige valkuilen.

De doelgroep van ‘fortyfivemore’, midden veertig en ouder, is bij uitstek geschikt om die mentorrol te vervullen binnen een organisatie of binnen een specifiek project.
Hoeveel projectteams zijn er wel niet in onze ICT wereld die feitelijk een onsamenhangend geheel zijn en haastig tot stand zijn gekomen door onzorgvuldig recruitment? Waar regelmatig teamleden vervangen worden omdat het niet werkt en dus projecten uitlopen en kosten toenemen. Vaak wordt er op voorhand niet gekeken naar de noodzakelijke balans in het beoogde team.
Die projectteams zouden gebaat zijn bij een senior professional die de jongere teamleden kan bijstaan in een informele rol als mentor.

Deze week nog kreeg ik een concrete vraag van een relatie die, heel bewust, een senior wil inzetten als katalysator in een team van jonge ontwikkelaars. Ik daag iedere manager uit eens goed te kijken naar de samenstelling van zijn of haar team en in overweging te nemen om bij de eerst mogelijke vacature een senior professional met goed ontwikkelde soft skills te overwegen!

0 Comments

Verleden tijd

7/2/2015

0 Comments

 
Gisteravond zat ik terug te bladeren in mijn CV en realiseerde me dat toen ik in 1988 mijn eerste baan bij een grote multinational begon, het niet ondenkbaar was om daar ooit een veertigjarig jubileum te vieren. Niet vreemd want dat was mijn referentiekader. Life time employment was toen nog een begrip met inhoud. Vandaag de dag kijken we anders aan tegen werk en dienstverbanden.

De flexibilisering van de arbeidsmarkt heeft in de jaren 90 een enorme sprong gemaakt en inmiddels zijn begrippen als uitzenden en detacheren gemeengoed. Een ander voortvloeisel uit die flexibilisering is de ZZP'er, de ‘zelfstandige zonder personeel’. Er zijn er nu zo'n 800.000, waarvan het merendeel een minimaal inkomen weet te genereren. Natuurlijk zijn er succesverhalen van overtuigde professionals die zelf in staat zijn nieuwe opdrachten te genereren en er een goede boterham mee verdienen. Maar een substantieel deel van de mannen en vrouwen die zich inschrijven bij de Kamer van Koophandel blijkt ZZP'er tegen wil en dank te zijn.

Duidelijk is wel dat we anders aan moeten kijken tegen dienstverbanden. De gedachte van die vaste baan met alle zogenaamde zekerheden moeten we wellicht maar eens loslaten en gaan denken in series van kortere dienstverbanden, al dan niet bij eenzelfde werkgever.
Je hoeft geen ZZP'er te zijn om je dat te realiseren, organisaties zoals ‘fortyfivemore’ vullen die behoefte in met behulp van projectcontracten. Een arbeidsovereenkomst voor de duur van een project van waaruit je gedetacheerd wordt bij een opdrachtgever. 

Het is mijn stellige overtuiging dat dit de weg is voor veel professionals van midden veertig en ouder om binnen hun vakgebied aan het werk te blijven. Het neemt in ieder geval een aantal van de drempels weg voor werkgevers die jou graag in dienst zouden nemen vanwege expertise en ervaring, maar op basis van leeftijd en andere criteria je geen dienstverband mogen aanbieden. Het werk moet immers wel gedaan worden!

Vervelend is wel dat de overheid dit aspect van flexibilisering tegenwerkt en ons allen kansen ontneemt, immers sinds 1 januari van dit jaar mag een werkgever nog maar drie tijdelijke contracten bieden binnen een tijdsbestek van twee jaar.




Foto
0 Comments

Terugverdientijd

2/2/2015

2 Comments

 
Werknemers zijn belangrijke assets van een bedrijf. Het zijn mensen van vlees en bloed die, als ze door een werkgever op de juiste manier worden behandeld én op de juiste manier worden ingezet, rendement opleveren.

In het bedrijfsleven is rendement waar het om draait, of populistisch gesteld, toegevoegde waarde. Want laten we wel wezen, een werkgever neemt personeel aan omdat hij daarmee verwacht zijn winstgevendheid te kunnen verhogen.
Bij het invullen van vacatures staat de werkgever soms voor een dilemma: ‘’
Kiezen voor een jongere kandidaat die boordevol ambitie zit en de nodige managementaandacht zal vragen? Of kiezen voor een oudere kandidaat met veel ervaring en beter ontwikkelde soft skills?’’

Uit onderzoek blijkt dat werkgevers zich veelal laten leiden door het begrip ‘terugverdientijd’, of te wel: “De tijd die verloopt tussen het moment van investeren en het moment waarop de door deze investering veroorzaakte kasstromen gelijk zijn aan de investering”.
Men stelt dat een jongere kandidaat goedkoper is, sneller is ingewerkt en dus eerder rendement oplevert. Natuurlijk, die oudere kandidaat heeft doorgaans hogere looneisen, brengt hogere werkgeverslasten met zich mee en de dotatie aan het verplichte pensioenfonds loopt aanzienlijk op in de laatste 20 jaar van het dienstverband.

Maar of hij langer nodig heeft om ingewerkt te raken, dat is nog maar de vraag! Waarschijnlijk heeft hij met al zijn ervaring meerdere werkgevers gehad en weet wat hij kan verwachten, de kans is groot dat hij juist sneller zijn weg vindt in de organisatie met zijn beter ontwikkelde soft skills.
Daarbij is de vraag ook hoe lang de werkgever profijt zal hebben van een jongere kandidaat? Immers, deze zit vol ambitie en wil stappen maken, twee jaar gemiddeld op een positie en als het niet deze werkgever is, dan is het de volgende wel.
2 Comments

Buitenspel

23/1/2015

2 Comments

 
Steeds vaker hoor ik om mij heen van leeftijdsgenoten dat vrienden die een leuke carrière hadden buitenspel zijn komen te staan. Ik heb het dan over de categorie midden veertig en ouder. 
Gewend aan een goed salaris en regelmatig een stap gemaakt in hun carrière zijn ze nu boventallig verklaard of sluit hun skill set opeens niet meer aan. Niets aan de hand zou je denken, midden veertig, goede opleiding, schat aan ervaring, plenty cursussen gehad en altijd gewerkt. Die zal zo wel weer een job hebben. Helaas! 
Ondanks dat er in Nederland dit jaar ongeveer 800.000 vacatures worden verwacht, blijken er behoorlijk wat van deze die-hard professionals moeite te hebben met het vinden van een nieuwe werkgever. Niet dat die nieuwe werkgevers geen interesse hebben in hun kennis, netwerk en ervaring, maar toch echt toehappen doen ze niet. Wellicht redeneren die werkgevers nog op basis van oude percepties, dat oudere werknemers minder productief zouden zijn, minder creatief, dat ze vaker ziek zijn en vernieuwing in de weg zouden staan. Maar de wereld is veranderd, we worden ouder, blijven langer gezond, 45 is het nieuwe 35 en 55 is 45, kijk om je heen! 
Die oudere werknemer heeft een nieuw elan en is loyaler, betrouwbaarder en klantgerichter. Uit onderzoek blijkt dat de werkgevers positief zijn over juist die ‘’soft skills’ die beter ontwikkeld zijn. Maar waarom toch die reserve bij het aannemen? Het is louter een bedrijfseconomische aangelegenheid blijkt. Het gaat om ‘terugverdientijd’!


2 Comments

    Michel Ham

    founder ''fortyfivemore''

    Archives

    February 2015
    January 2015

    Categories

    All

    RSS Feed